کد مطلب:129368
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:201
پنهان کاری
همچنین امام (ع) مسلم را به «تقوا، پنهان كاری و مهربانی» [1] سفارش كرد و فرمود كه اگر «مردم را یكدل و منظم شده یافت، به سرعت، موضوع را به او گزارش دهد.» [2] .
شاید مقصود امام (ع) از پنهان كاری ای كه مسلم را بدان سفارش فرمود پنهان نگه داشتن موضوع سفارش تا رسیدن به كوفه، سازمان دادن كوفیان برای قیام، مكان و زمان تحركاتش، جای انبار اسلحه؛ كادر فرماندهی و اشخاص مورد اعتمادش؛ كلمه رمز حمله؛ و دیگر مصادیق پنهان كاری بوده است.
در اجرای همین توصیه، مسلم (ع) در سازماندهی كوفیان از شیوه پنهان كاری و مدارای با مردم استفاده كرد تا آن كه نیرو و امكانات لازم برای قیام كوفیان همراه وی یا امام (ع) درصورت آمدن به كوفه در برابر سلطه اموی كامل گردد.
قاضی لغمان می گوید: «شماری از كوفیان به طور پنهانی با مسلم بن عقیل رحمة الله علیه بیعت كردند.» [3] .
دینوری می گوید: مسلم بن عقیل پیوسته از كوفیان بیعت می گرفت، تا آن كه هجده هزار مرد، پنهانی و آرام با او بیعت كردند.» [4] .
فتّال نیشابوری می نویسد: «شیعیان نزد مسلم بن عقیل در رفت و آمد بودند، تا آن كه جای او آشكار شد و خبر آن به لغمان بن بشیر، والی كوفه رسید.» [5] .
[1] الارشاد، ص 186.
[2] همان.
[3] شرح الاخبار، ج 3، ص 143.
[4] الاخبار الطوال، ص 235.
[5] روضة الواعظين، ص 173.